Oude foto, zelfde situatie
Voor het huis is een weiland waar af en toe een paar koeien staan. Ik denk dat die koe of koeien niet in de groep kunnen blijven om een of andere reden en daarom apart gezet worden. Vanmiddag kwam de boer met een grote veewagen, smeet de deuren open en legde de loopplank uit en begon te schreeuwen: ‘Allez hop! Allez hop!’ Een grote witte koeiekop verscheen in de opening en begon op haar gemak aan de deurpost te ruiken maar de boer had geen geduld. ‘Allez hop! Allez hop!’ herhaalde hij en sloeg hard tegen de zijwand van de wagen. De koe was niet onder de indruk en bleef rustig ruikend staan. De boer werd nog ongeduldiger nu, liep de wagen in en begon tegen de koe aan te slaan en te duwen. Dat had effect. De koe struikelde het loopplankje af en meteen erachteraan kwam een lief klein kalfje. De boer gaf het nog een flinke zet en het kalfje donderde de loopplank af het weiland in. Het beestje liep mank. Zijn of haar linkerknie was niet goed. Ach, daarom moesten moeder en kind natuurlijk apart gezet worden.
Nou, daar staan ze dan in een groener dan groen grasland met boterbloemen (die ze geloof ik niet lusten). Maar moeder is niet blij. Ze loeit aan een stuk door, ze mist haar groepsgenoten natuurlijk. De boer komt nog een keer langs met diezelfde veewagen en moeder rent opgewonden loeiend naar het hek. Zoiets van ‘Wacht op mij!’ Maar nee, de wagen verdwijnt om de hoek en moeder loeit verder. Het kleintje is nog wat van slag en begrijpt niet waarom mama zo onrustig is. Dan maar liggen en slapen. Het is toch een hele ervaring voor zo’n kleintje en moeder die houdt straks wel op met loeien. Dan is ze gewend aan haar nieuwe verblijf en kent ze de luchtjes waardoor ze thuis raakt.