Bloemen houden ook van regen
Het heeft vandaag geregend! Na een dag of 10 flinke droogte en heet weer (35gr) snakte de tuin naar wat water en ik ook natuurlijk. Ik zag elke dag de blaadjes van de planten meer en meer gaan hangen en de voetjes bruiner en kaler worden. Als men vroeg hoe het met mij ging wilde ik eigenlijk zeggen: ‘REGEN! REGEN!’ Net een boerin ben ik dan. Boeren zeuren ook altijd over het weer of het is te droog of het is te nat. Nou, zo iemand ben ik ook geworden…
Vroeger in de stad was regen alleen maar vervelend. Natte voeten, grijze straat, in plastic gepakt op de fiets en met kletsnatte knieën op je afspraak zitten met slierten haar in je nek.
Maar als ik nu in de stad ben en het regent, dan herinner ik me mijn verlangen naar nattigheid. Hoe de tuin opfleurt van zo’n bui. Hoe de regentonnen zich weer vullen. En mijn eigen genot van al dat water. Eindelijk waar ik zo naar heb verlangd!
Nooit beseft dat water zo van levensbelang is. Dat je maar de kraan opendraait en er is water om te drinken, om te douchen, om te koken. Maar er moet water uit de lucht vallen om een stuk land te bevochtigen en de planten hun nattigheid te geven om weer verder te groeien.
Ja, nu ben ik dankbaar en blij met de gedachten aan al het leven dat het water zo nodig heeft.
I am singing in the rain! 🙂