Smaragdgroen

Om het huis krioelt het van de hagedissen in de zomer. De meeste zijn bruinig en klein. Maar er zijn ook flink uit de kluiten gewassen hagedissen die prachtig groen van kleur zijn: smaragdhagedissen.Soms krijgt een kat ze te pakken en moeten ze verder zonder hun prachtige lange staart. Dan groeit er een klein donker staartje opnieuw aan. Als ik zo’n gehandicapte hagedis zie, soms voor de 2e keer gepakt, dan roep ik: ‘Sufferd! wie laat zich nou 2 keer door diezelfde kat pakken!’
Als mijn kat aankomt met een hagedis in zijn bek en hij laat hem bij het huis los, dan schiet de hagedis de struiken in. En heeft de kat het nakijken. Mijn kat bijt zelden door, dus is het slachtoffer meestal ongeschonden. Dan zit de hagedis nog wat verdwaasd te kijken. Ik vang ‘m dan in een blikje en zet hem op een zonnig plekje waar hij kan bijkomen en alsnog zijn leven redden.
Er leven nog een paar gekke hagedissen in mijn tuin. Op de composthoop en op donkere plekjes liggen vaak hele families hazelwormen. Dat lijken net kleine slangen, maar het zijn pootloze hagedissen. Ze doen echt niks en vluchten bij het minste geringste geluid of beweging in de grond of in de struiken. In het najaar zie ik af en toe een prachtige hagedis, een vuursalamander, zwart met opvallend gele vlekken. Ze leven in heel vochtige, donkere plekken. Geen idee waarom ze zich alleen in het najaar laten zien. Ze schijnen geen eieren te leggen maar een soort larven te baren die dan uitgroeien tot zo’n prachtig exemplaar. Die vuursalamanders zijn wel giftig in tegenstelling tot bovengenoemde hagedissen.